omslag Tijgers huilen niet
Gebonden boek
UITVERKOCHT
Uitgeverij Van Goor (1997)
Vanaf 10 jaar
Lees verderUITVERKOCHT!
Wie is die vreemde jongen met zijn petje en zijn mondorgel?
Waar gaat het boek over?
Jonie en Siem zijn op het schoolplein aan het kaarten. Plotseling komt er een vreemde jongen. Hij wil meedoen en wint alles. Wie is Brakker? Waar komt hij vandaan? Waarom draagt hij altijd een petje?
Brakker heeft prachtige dingen in zijn broekzak: een kompas, een Napoleon- soldaatje, een sneeuwknikker. Hij speelt op zijn mondorgeltje en vertelt verhalen. Vreemde verhalen, over mensen met een luikje in het hoofd, mensen met slurfneuzen en krokodillenhoofden.
Wat voor soort boek is het ?
-
- omslag Tijgers huilen niet
-
- Franse editie Tijgers huilen niet
-
- Omnibus Het Peergeheim – Tijgers huilen niet
Een spannend verhaal over een raadselachtige vreemde. Harm de Jonge heeft in zijn eigen jeugd zo’n jongen gekend.
Wil je nog wat bijzonderheden?
Afgekeurd omslag van Tijgers huilen niet
- Tijgers huilen niet is een boek over vriendschap; het hoort bij Jesse-ballewal-tsji en De Circusfietser.
- Tijgers huilen niet is in het Frans vertaald: Les tigres ne pleurent jamais
- Het liedje dat Brakker altijd op zijn mondorgel speelt staat in notenschrift in het boek.
- Tijgers huilen niet is samen met Het Peergeheim verschenen in een omnibus.
- Tijgers huilen niet zou eerst Brakkers dagen gaan heten. Daarvoor was al een omslag gemaakt door Roelof van der Schans. Hiernaast staat het afgekeurde omslag.
Opdrachten en vragen over het boek
Heb je het boek gelezen en wil je een opdracht of een vraag?
Een serieuze vraag over het boek
Die plaat van Napoleons tocht over de Berezina bestaat.
Waarom vraag je je geschiedenis-leraar niet of hij hem kan laten zien? (En de muziekdocent kan natuurlijk Adieu, mein kleiner Gardeofficier laten horen.)
Een gekke of moeilijke opdracht
Bedenk ook een recept waar je maag van omdraait.
Leesproef en recensies
Hieronder extra informatie over het boek. Je kunt een stukje lezen en soms worden er recensies over het boek getoond. Klik op een titel en de informatie zal zichtbaar worden.
Leesproef
uit hst. 2: Het rode papaverveld, blz. 18-19
‘Leuk spel,’ zei Brakker.
‘Ja, als je wint,’ zei Siem.
‘Jullie spelen het nog niet goed,’ zei Brakker. ‘Je moet ook iets anders kunnen winnen. In Turkije kun je zo een kalkoen of een kameel winnen.’
‘Wat moet je nou met een kameel?’
‘Een vrouw dan. Kun je daar ook winnen.’
‘Een vrouw?’
‘Gewoon alles wat de ander inzet.’
‘Een meisje, zeker?’
‘Ook wel. Maar dan eentje met een snor.’
‘Die bestaan niet,’ zei Siem.
Hij veegde over zijn bovenlip en bekeek zijn vinger.
‘Jawel,’ zei Brakker. ‘Ze hebben daar meisjes met snorren en baarden. En soms hebben ze een ring in de neus.
Kotsammekrake, dat zijn me meiden, hoor!’
‘En die kun je winnen?’
‘Ben je er geweest, Brakker?’
‘Natuurlijk. Tjessus, dat is leven, man! Maar…’
Hij begon ineens schor te fluisteren:
‘Soms verspeel je alles, weet je dat? En dan moet je van de brug af in het ravijn springen. Het rode papaverveld ligt daar vol geraamtes. Wit, kaalgepikt door de gieren. Al die botten: afschuwelijk, man! Muizen bouwen nestjes in de doodskoppen. En waar de ogen zaten bloeien klaprozen. Tjessus, wat een land! Ze maken daar ook bloempotjes en asbakjes van schedels.’
Hij gaf een rukje aan zijn pet en stond op. Wat moeilijk, alsof hij zijn ene been niet zo goed kon buigen. De broek was wijd en lang. Het leek alsof hij van onderen breder was dan van boven.
Tijgers huilen niet Uitgever: Van Goor, 1997. Omslag: Rob Nuijten. Vanaf 10 jaar.
Helaas kunt u dit boek niet meer bestellen.