Harm de Jonge is geboren in het eerste jaar van de Tweede Wereldoorlog. De herinneringen uit zijn eerste levensjaren gaan dan ook meestal over oorlog, soldaten en bommen. Een beetje zoals je in het boek Jesse, ballewal-tsjí kunt lezen.

Zijn ouders voeren op een schip over de grote rivieren. Ze vervoerden vaak steenkool uit Duitsland naar Nederland. Tot zijn achtste jaar bleef Harm bij zijn ouders aan boord. Zijn moeder leerde hem lezen, zijn vader overhoorde hem de tafels. En als er ergens een school in de buurt was, zat hij een paar dagen in een klas. Maar toen hij acht jaar was, vonden zijn ouders dat hij toch maar echt naar school moest. Daarom kwam hij ‘aan de wal’ wonen bij een pleeggezin.

Zijn lagere school in Groningen was ongeveer zoals de school in het boek Tijgers huilen niet. Hij zat er in de klas bij juf Stubbe, bij de meesters Toornstra, Tak en Top. (In sommige boeken kom je meester Toptak of meester Toorpot tegen). Juf Stubbe wordt bijna in elk boek even genoemd. Maar dat is geen wonder: zij was zo mooi als een engel en welke jongen was nou niet verliefd op haar!

Na de middelbare school werd Harm de Jonge eerst onderwijzer. Hij werkte een poosje op de school waar meester Top en Tak ook nog meester waren. Daarna ging hij Nederlands studeren aan de universiteiten van Amsterdam en Groningen. Op verschillende scholen was hij leraar. Het laatst bij een lerarenopleiding Basisonderwijs. Hij trouwde en kreeg een zoon, (die je op het omslag van Mikel is naar Yucatán terugvindt.)

Harm de Jonge schreef eerst studies over boeken van anderen. In 1989 maakte hij zelf een boek. Dat was toevallig een jeugdboek. Er volgden andere boeken en het schrijven beviel zo goed dat hij in 1998 ontslag nam bij de Lerarenopleiding.

Nu woont hij in de Bevervallei vlak bij het Blauwmeer en is hij schrijver van beroep. Eerst kwamen er boeken voor de laagste klassen van het voortgezet onderwijs. De laatste jaren ook voor de basisschool. De boeken gaan meestal over een grote vriendschap tussen twee jongens of tussen een jongen en een meisje. Soms ook over het verdriet als die vriendschap verbroken wordt. Door verraad, door verhuizing, door oorlog of dood.

Harm de Jonge komt veel op scholen om over zijn boeken te praten. Als je meer over het leven en het werk van Harm de Jonge wilt weten kun je bijvoorbeeld kijken in het Lexicon van de Jeugdliteratuur.

Zoekplaatje oude schoolfoto

Dit is een oude schoolfoto van de basisschool-klas waarin Harm de Jonge zat. De school is beschreven in boeken als Tijgers huilen niet en De Circusfietser. Meester Toptak staat in het midden. Harm de Jonge staat zelf ook op de foto. De eerste lezer die bij een school- of bibliotheekbezoek goed aanwijst waar hij staat, krijgt een prachtig boek van hem.

Verkeerd gegokt! Nee, Harm de Jonge is niet een van die twee jongens met bril helemaal rechts: dat was de tweeling Teunissen. Ook niet de jongen met de witte trui voor het middelste raam. Om je een beetje te helpen staat de foto van nu hiernaast. Niet erg veel veranderd, toch?