• maak van wc-rollen snavels, en beschilder ze. Knip vogels uit: zie binnenkant omslag.
• zoek een leuke of heftige passage en laat de kinderen (met een snavel voor) een stukje spelen, bijvoorbeeld:
  We duiken allemaal weg voor een wild rondvliegende Jonge Spreeuw
  Ebbe Eend komt een zakje kroos brengen
  Reiger moppert wat over zijn stramme poten
  Duif en Nachtegaal zitten naast elkaar op een tak. Wat zeggen zij?
• zing een vogellied (kijk in een vogelboek naar de geluiden die vogels maken (of probeer een cd met vogelgeluiden te laten horen) en maak van de geluiden een liedje. Duu-duu-sjoek-sjoek, enz.

Je kunt praten over vogels die kunnen praten. Vertonen de vogels ander gedrag dat eigenlijk niet bij vogels past? (zie het slotfeest!) Lijken de vogels soms wel een beetje op mensen? Laat de vogels karakteriseren: Jonge Spreeuw is een brutale waaghals, Ebbe Eend is een gezellige dikzak, Reiger is een treurige oude baas, enz.

Heer Duif bedenkt oplossingen voor de vliegproblemen. Hij zegt bijvoorbeeld dat Ebbe Eend een ballon moet vasthouden. Wie kan een (andere) oplossing bedenken voor het probleem van een bepaalde vogel? Is er een vogel die je ook graag in het bos wilt laten wonen?

Vogelproject. Verzamel plaatjes (boeken) over vogels. Bekijk de vogels in de tuin. Schilder een vogel. Bedenk een fantasievogel. Bestudeer een gevonden veer.

Het kroosnetje van Eend
Het was nog vroeg in de morgen toen er iets zwaars uit de lucht viel. Duif werd met een schok wakker. Hij boog zich voorover en keek naar beneden. Onder aan de berk lag een grote vogel op zijn rug. Er staken twee oranje poten in de lucht. Duif herkende ze meteen.
‘Ben je gevallen, Ebbe?’
Ebbe Eend kreunde en draaide zich langzaam om. Ze keek wat scheel. Je zag zo dat er een draaimolentje in haar kop zat. Ze wilde eerst nog net doen alsof ze daar toevallig zat te broeden. Maar daar trapte Duif niet in. Hij sprong van zijn tak.
‘Jij plofte als een baksteen uit de lucht, Ebbe!’

‘Ik kon mezelf niet houden,’ hijgde Eend. ‘Ik was even te zwaar.’
Ze probeerde of haar vleugels het nog deden.
‘Wat zou ik graag een roodborstje zijn,’ zei ze. ‘Dat kleine spul vliegt bijna vanzelf op de wind. Maar ik ben Ebbe Eend, ik weeg te veel. Ik draag elke dag mezelf mee.’
Duif keek met ontzag naar de dikke vogel.
Ze mag er zeker zijn, dacht hij. Haar buik is zo bol als een molshoop.
Hij probeerde Eend weer op haar poten te krijgen.
‘Gelukkig dat het hier gebeurde, Ebbe. Je bent bij mij aan het goede adres.’
Hij knikte naar het bord op de berk.
‘Ga je op het feest zingen?’
Ebbe Eend klopte het zand van haar veren.

‘Kom nou, Duif! Je kent mijn kwaak toch. Ik wil jouw feest niet verpesten.’
‘Dan ga je toch vliegen. Je moet wel iets doen, Ebbe.’
‘Dat is het juist,’ zei Eend. ‘De laatste tijd gaat het vliegen niet meer zoals het hoort. Dat heb je net gezien. Ik kan alleen maar rechtuit vliegen en ik zak steeds.’
‘Jij zakt steeds? Hoezo?’
‘Ik ben veel te dik,’ mopperde Eend. ‘Dat ziet een kind toch! Zo’n klomp vet hou je niet in de lucht.’
Duif zuchtte diep.
‘Ik was er al bang voor,’ zei hij. ‘Volgens mij heb je last van zware spekzucht
Eend haalde haar schouders op. Het vet golfde onder haar buikveren. In haar kop zat een treurig oog.’

‘Maakt niet uit hoe je het noemt,’ zei ze. ‘Ik eet gewoon te veel. Het kroos ligt in de vijver ook voor het opscheppen. Als je je bek opendoet glijdt het er vanzelf in.’
Ze vertelde hoe ze die morgen de Spiegelvogel was tegengekomen. Ze had zichzelf in zijn spiegelveren gezien en was zich een ongeluk geschrokken. Dikke kop, vette hangwangen, blubberbillen, ballon-buik.

‘Ik wil zo graag meedoen met de Vliegwedstrijd, Duif. Maar als ik naar beneden zak van dikkigheid wordt het niks. Kom jij nou eens met een Goede Raad.’
Duif keek even naar de punt van zijn snavel. Toen glipte er een oplossing uit zijn kop…

Lees verder in het boek als je wilt weten welke oplossing Duif voor Ebbe Eend bedacht. Wat zou jij trouwens bedenken?