Uitgever Hoogland & Van Klaveren (2017)
Vanaf 9 jaar
Lees verder
Waar gaat het boek over?
Het is 1727, het jaar dat Rebecca Balck overlijdt. Zij is de zus van Jakob Balck. Als hij naar zijn bedorgeltje luistert, denkt hij soms dat zij er nog is. Dan hoort hij haar weer zingen. Heel even gelooft hij dan dat het echt is en verdriet niet bestaat. Maar het nieuwe orgel dat ze in de kerk bouwen zal Rebecca nooit meer horen. De feestelijke inwijding zal ze missen, of kan Jakob toch nog iets voor haar doen?
Kan de wonderlijke kermisjongen Pier Pirello hem misschien helpen? Pier zit vol listen en is nergens bang voor, zelfs niet voor een vuurspuwende basilisk!
Wat voor soort boek is het?
Het is een historische roman geschreven in opdracht van de Leeuwarder Historische Vereniging Aed Levwerd.
Wil je nog wat bijzonderheden ?
- De kleurenillustraties zijn gemaakt door Fiel van der Veen
Leesproef en recensies
Hieronder wat extra informatie over het boek. Je kunt een stukje lezen en soms worden er recensies over het boek getoond. Klik op een titel en de informatie zal zichtbaar worden.
Leesproef
2.
‘Ik heb iets voor je,’ zegt Pier even later. ‘Een cadeau, Jakob.’
Hij vindt dat afscheid nemen niet erg is. De ander blijft immers in je hoofd en je kunt hem daar zo vaak zien als je wilt. Wat geweest is herinner je je en van wat nog niet geweest is kun je dromen. Zo is altijd alles goed.
Maar het helpt toch als je bij het afscheid een cadeau krijgt. Dan denk je wat vaker aan de vriend die het je gaf. En het mooiste cadeau is dat wat je eigenlijk niet kunt missen.
Hij grabbelt onder zijn jas. Die blauwe lap, met kale plekken en een scheur bij een elleboog! Hij geeft me iets hards in een zakje. Ik haal het eruit.
Het lijkt een steen, rood met bruine aders erdoor. Het voelt ruw aan en het ligt warm in mijn hand. Maar is het wel een steen?
‘Het is de tong van een basilisk,’ zegt Pier. ‘Een stukje dan, hè. De hele is wel een meter lang. Zie je opzij de spuitgaten voor het vuur?’
Pier weet er weer alles van. Natuurlijk is de tong verschrikkelijk oud en versteend! Het is een gelukssteen, nog beter dan het botje van een meloenrat.
Ik hou het met twee handen vast. Pier kijkt me lachend aan. Zijn stem is hoog, een beetje meisjesachtig. Hij vertelt dat het gevonden is in een grot waar ook botten lagen van onbekende dieren.
‘Gewoon even vasthouden, die steen, als je iets niet durft of verdriet hebt, Jakob.’
Ik weet niet hoe ik hem moet bedanken. Het gezicht, zijn zwarte ogen, dat hoedje op zijn krullen. Zie ik het nou goed, zit er echt een piepkleine moedervlek links boven de lip, precies op de plek waar Rebecca die ook had?
Jaap Leest, november 2017
‘Requiem voor een overleden zusje
De Jonge schreef een mooi klein verhaal dat de historische context overstijgt. De bijna twintig pagina’s tellende historische uitleg achterin bewijst dat de auteur veel research heeft gedaan. Dat wil nog wel eens ten koste gaan van het verhaal maar De Jonge omzeilt die valkuil. Hij legt in grote lijnen uit wat er fictie is in het verhaal en dat is een nuttige toevoeging.
De Jonge weet een ogenschijnlijk gewoon verhaal vaker iets bijzonders mee te geven. Losse passages onder de noemer ‘hoofdkriebels in de bedstee’ zijn een subtiel eerbetoon aan het overleden zusje. Hij introduceert de term zielsteentjes, verwerkt de basilisk en maakt van de kermisjongen Pier Pirello een symbool voor rouwverwerking. Knap om de historische elementen zo te verwerken zonder dat het verhaal uitleggerig wordt, waardoor het uitstijgt boven een geschiedenisverhaal.’
Boekenbijlage nl, 15 november 2017
‘Fantasievol historisch verhaal
Elk hoofdstuk begint met de herinneringen van Jakob aan zijn zus. Hij probeert haar voor de geest te halen, haar stem te horen en haar geur te ruiken. Ze zong altijd een liedje, een melodie dat zijn bedorgeltje (een muziekdoosje) speelt.
Harm de Jonge legt in een nawoord uit hoe dit historische verhaal tot stand is gekomen, wat echt is en wat verzonnen. Hij geeft zo aan de jonge lezer het inzicht hoe een historische roman tot stand kan komen.
De Jonge heeft zijn fantasie de ruimte gegeven en verzon allerlei zaken, zoals de bamboebijter, de kattengaai, de wolkenbeer, zielsteentjes enz. Zo is het een kleurrijk verhaal geworden.
Heel leuk, boeiend verhaal met mooie illustraties.’
Friesch Dagblad, 11 oktober 2017
‘Het boek is een mix van historische jeugdroman en een fantastische vertelling.
De geschiedenis rondom het orgel en de rol die de vader van Jakob Balck daarbij speelde, de jaarmarkt in Leeuwarden en de setting, de straten en pleinen zijn historisch correct, maar Harm de Jonge heeft er veel bij verzonnen dat op zich geloofwaardig voor die tijd is.
Belangrijkste element in het verhaal is het verwerken van het verdriet dat Jakob Balck en zijn vader en moeder hebben over de dood van Rebecca. Dat verdriet wordt heel invoelbaar uitgewerkt. (…) De Jonge bouwt het verhaal goed op, met een duidelijk volgehouden spanningsboog. Hij heeft een bloemrijk, fantasierijk taalgebruik in zijn boeken en dat is in dit boek ook veelvuldig het geval. Het scheldwoord ’Snotjessnuif’ is echt Jongeriaans. En dat geldt ook voor de namen van bepaalde ziektes (‘hersenbrom en buikborrel’).’
Dagblad van het Noorden, oktober 2017
‘De vorm waarin dit alles is gegoten, is zeer doordacht. Er zijn drie motto’s, er is een terugblik en daarna een vooraf. Er zijn quasi-historische geïllustreerde hoofdstukken waarin het avontuur zich ontwikkelt. Steeds worden ze afgewisseld door afzonderlijke ‘hoofdkriebels in de bedstee’, een soort dromerige overpeinzingen. En er zijn nabeschouwingen met prenten en foto’s over de historische bronnen waaruit is geput.
(…) ook dit boek bevestigt zijn status als uitzonderlijk schrijver met een eigen taal en toon en een onverminderd speelse geest.’
Het bedorgeltje van Jakob Balck. Uitgever Hoogland & Van Klaveren, 2017.
Illustraties Fiel van der Veen. Vanaf 9 jaar.