Door het universele karakter van sprookjes blijven diepe zielenroerselen van de personages meestal buiten beschouwing. Voor schrijvers dus ruimte om sprookjes ‘in te vullen’. Het uit het Frans vertaalde Geheime dagboek van Klein Duimpje is zo’n bewerking.

Het dagboek volgt in grote lijn het verhaal zoals wij het kennen: hongersnood, het broodkruimelspoor, de mensenetende reus en de triomfantelijke thuiskomst in zevenmijlslaarzen. Maar de gebeurtenissen worden nu uitgesponnen en Duimpje leren we van binnen uit kennen. Hij is nog even slim, maar kent ook zijn zwakke momenten en is verliefd op Mariballe Maribold. De zes broers krijgen een naam en een eigen identiteit, evenals andere personen.

Het is niet meer het sprookje dat we kinderen vertellen of in de Efteling verbeeld zien. Daarvoor is het te gedetailleerd en te ingenieus. Het boek zit barstensvol literaire buitelingen, fantasievolle uitweidingen en taalgrapjes. Niet alleen kom je er reuzen tegen, maar ook de tijdgrenzen wijken. De uitbuitende landheer is een middeleeuwer, maar in De Rode Herberg kun je de rekening voldoen met een betaalpas.

Het taalgebruik is poëtisch door onopvallend rijm, soms juist opvallend door een rijmvondst (een barracuda uit Nicaragua!). De Franse auteur Lechermeier maakt graag mooie opsommingen: de bijnamen van Klein Duimpje, de voedselvoorraad van de reus, lijstjes van Vrolijke Vreugdes en Erge Ellendes (waarmee hij meteen het karakter van Duimpje tekent.)

De prachtige illustraties van Rebecca Dautremer geven aanvullende informatie. De personen tekent ze vaak in close-up, maar ze kan ook uit de voeten met een hotelfolder, het Certificaat van Achterlating van kinderen en ‘technische’ tekeningen zoals het aandrijfmechanisme in de zevenmijlslaarzen.
Alles klopt in dit boek, want het is ook nog eens creatief vertaald door Van de Vendel en bijzonder vormgegeven: tekst in drukletter en in kriebelhandschrift van Duimpje. Echt een boek om mee te nemen naar een onbewoond eiland dus! Met meer dan tweehonderd bladzijden, kun je het tot in lengte van jaren puzzelend lezen en bekijken en steeds weer iets nieuws ontdekken.

Deze column over Het geheime dagboek van Klein Duimpje van Philippe Lechermeier verscheen in december in het Dagblad van het Noorden.