Een grapsturig bruisboek

Het nieuwe boek van de Groningse Mariken Jongman heet Sokkenthee en chocola. Hoofdpersoon is de negenjarige Wieske, die met haar vader in een imposante villa woont. Het is vakantietijd, er zijn geen kinderen in de buurt en dus verveelt Wieske zich. De buurvrouw is een ‘mevrouwige mevrouw’, die gul trakteert op ‘sokkenthee’ en zelfgemaakte bonbons. Samen met de oude vrouw en het bankpasje van haar vader huurt Wieske een leegstaande villa. Daarin wil ze een leuk en kinderrijk gezin gratis laten logeren. Maar het wordt een rommelige Flodderfamilie met hangzonen en een venijnige dochter. En dat levert natuurlijk genoeg complicaties op voor een boek vol actie.

Jongman zet de verhaallijnen behendig op, brengt met onverklaarbaar gedrag nog wat extra spanning en lost alles aan het eind keurig op. Het lijkt op het eerste gezicht een niet zo diepgaand verhaal met wat buitenissige mensen, die leven in de brouwerij brengen. Maar al gauw ontdek je dat de personen meer dan karikaturen zijn. Of het nu de oude vrouw is, die doet alsof ze samenwoont met een zorgzame man, een boosaardig meisje dat rust zoekt op het kerkhof of Wieske zelf: ze zijn allemaal eenzaam. Allemaal maken ze ook een beloftevolle verandering door. De buurvrouw durft iets geks te doen, Wieskes vader neemt meer tijd voor zijn dochter, het Floddergezin komt uit de luie stoel en gaat iets ondernemen. En Wieske lijkt in het boosaardige meisje een vriendin te vinden.

Sokkenthee en chocola is een geestig boek met concrete humor, gericht op komische verwikkelingen. Precies zoals jonge kinderen het willen. En net als in Jongmans boeken voor oudere jeugd (Kiek en Rits) is er die mooie, laconieke vertelstijl. Ze schrijft ook nu vanuit het kind, met leuke observaties (als je een appel dun schilt kun je door de schil kijken) en liefde voor de taal. Wieske en haar vader bewaren bijvoorbeeld nieuw bedachte woorden in een Woordenschatkistje. Goed bedoeld liegen heet bij hen frokkelen. En een boek als dit zou Wieske denk ik gewoon een grapsturig bruisboek noemen.

Deze column over Sokkenthee en chocola van Mariken Jongman verscheen in februari 2011 in het Dagblad van het Noorden